Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης: ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΙΣ 11.00πμ ΣΤΟ ΕΚΘ

ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

ΠΑΛΕΨΕ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Εργαζόμενη, εργαζόμενε σε εμπορικά καταστήματα και αποθήκες,

Άνεργοι, νέοι και νέες,

Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Κυβέρνηση, ΕΕ και εργοδοσία δεν σταματάνε μπροστά σε τίποτα. Δεν υπολογίζουν τις ζωές μας. Μόνο εμείς, οι εργαζόμενοι, σε συμμαχία με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή τη βάρβαρη πολιτική. Εμείς θα μπούμε μπροστά να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας κόντρα στα ψέματα και τις φρούδες ελπίδες που μοιράζουν  κυβέρνηση και  αφεντικά.

Η αγανάκτηση μας πρέπει τώρα να γίνει δύναμη αγώνα. Για να έχουμε δουλειά με δικαιώματα και για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια πρέπει να συγκρουστούμε με αυτούς που κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε.

Είτε μέσα σε μαγαζιά είτε σε αποθήκες, κάθε εργαζόμενος να κάνει τώρα το βήμα να μπει μπροστά στην οργάνωση του αγώνα, μαζί με την Ένωση Εμποροϋπαλλήλων, μαζί με τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ, δεν θα αφήσουμε να περάσει η σιγή νεκροταφείου που θέλουν για να περάσουν τα μέτρα.

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Αγωνιζόμαστε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για ελεύθερο χρόνο, Υγεία και Παιδεία για εμάς και τις οικογένειες μας, για να μπορούμε να ζούμε σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες.

Η ανάπτυξη που ονειρεύεται το μεγάλο κεφάλαιο είναι η δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα, οι 4ωρίτες, η απλήρωτη δουλειά, η τσάμπα εργασία μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ, οι επιδοτήσεις και οι φοροαπαλλαγές από ο κράτος, οι  φτηνοί εργαζόμενοι.

Και τώρα έρχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να κάνει πραγματικότητα έναν ακόμα πάγιο πόθο της μεγαλοεργοδοσίας και να δώσει ένα ακόμα σημαντικό πλήγμα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το χτύπημα της οργάνωσης των εργατικών αγώνων και τις εργατικές διεκδικήσεις, το χτύπημα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση. Θέλουν να χτυπήσουν την Απεργία, την οργανωμένη, συλλογική δράση των εργαζομένων, γιατί ξέρουν ότι η αγανάκτηση ήδη ξεχειλίζει και θα πάρει σάρκα και οστά μόλις οι εργαζόμενοι καταλάβουν τη δύναμη τους και την αιτία όλων των προβλημάτων.

  • Δεν θέλουν να σηκώσουν κεφάλι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ανακυκλώνονται ή απολύονται πριν κλείσουν χρόνο για να μην πάρουν αποζημίωση. Τέτοιες συμβάσεις στον κλάδο μας είναι ο κανόνας για πολλές επιχειρήσεις που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και αυτοπαρουσιάζονται ως σωτήρες που δίνουν δουλειά.
  • Δεν θέλουν να σηκώσουν κεφάλι οι εργαζόμενοι που φορτώνονται ατέλειωτες – απλήρωτες ώρες δουλειάς και που εργάζονται 10ωρα κάθε μέρα ακόμα και για βδομάδες με βάση κρυφά προγράμματα που διαμορφώνει κάθε εβδομάδα η διεύθυνση κάθε καταστήματος.
  • Δεν θέλουν να σηκώσουν κεφάλι οι χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι του κλάδου που με μισθούς 300ευρώ καλούνται να δουλέψουν όσο και όποτε απαιτεί η εργοδοσία, σε όλα τα πόστα, θυσιάζοντας την προσωπική τους ζωή και ρίχνοντας τις απαιτήσεις τους στα τάρταρα.

Αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και θα έρθουν και άλλα, αν δεν πάρουμε μέτρα εμείς να σταματήσουμε την επίθεση. Δεν έχουν καμία ηθική όταν μπαίνει στη μέση το κέρδος.

Αφού έδωσαν γη και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο έρχονται τώρα και για τα σπίτια μας, τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, τα μαγαζιά των μικρών αυταπασχολούμενων. Το σπίτι σου και το σπίτι του συναδέλφου, του γείτονα, κινδυνεύει τώρα ακόμα περισσότερο από τις κατασχέσεις του κράτους και των τραπεζών. Το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» θέλει οργάνωση στο σωματείο για να γίνει πραγματικότητα, δράσεις αλληλεγγύης, μέτωπο ενάντια στα σχέδια τους, σύγκρουση.

Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τη φτώχεια και τη μίζερη ζωή που θέλουν να μας επιβάλουν. Απαιτείται τώρα ο κάθε εμποροϋπάλληλος να πάρει τη θέση του στον αγώνα, να οργανωθεί και να παλέψει μέσα από το κλαδικό του σωματείο. 

Γιατί να παλέψεις, να οργανωθείς στο σωματείο;

Κάθε αγώνα που δίνει το σωματείο αφορά τα συμφέροντα κάθε εργαζόμενου, τα δικά σου. Για να μπορούν όμως, αυτοί οι αγώνες να έχουν αποτέλεσμα χρειάζεται να συμμετέχουμε όλοι. Να δημιουργηθούν εστίες αγώνα σε κάθε μαγαζί και αποθήκη. Να δημιουργηθούν σωματειακές επιτροπές που θα συζητάνε αιτήματα και θα οργανώνουν τον αγώνα κόντρα στο φόβο και την τρομοκρατία της εργοδοσίας.

Υπάρχουν παραδείγματα που οι εργαζόμενοι μαζί με το σωματείο κατάφεραν να έχουν κατακτήσεις, να παρθούν πίσω απολύσεις, ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών κ.α.

Συλλογικά, μαχητικά και οργανωμένα παλεύουμε για :

  • Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
  • Να έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι σταθερή και μόνιμη δουλειά, με σταθερό χρόνο εργασίας και να μην δείξουμε καμία ανοχή στο απαράδεκτο καθεστώς των ατομικών συμβάσεων που μας διαιρεί, μας καθιστά εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων με διαφορετικούς όρους εργασίας .
  • Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
  • Όχι στη νέα φοροληστεία, στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που διαλύουν το εργατικό – λαϊκό εισόδημα. Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις.
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των μνημονίων, που μειώνουν συντάξεις και παροχές.
  • Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
  • Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Άμεση απεμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις, έξω από τα σύνορα. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

You May Also Like

ΠΑΜΕ webradio