ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΜΑΙΟΥ – Δεν ανεχόμαστε την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Οι μεγάλες επιχειρήσεις του εμπορίου θέλουν να καθαρίσουν μια και καλή με δικαιώματα που οι εργαζόμενοι είχαν κατακτήσει με τους αγώνες και το αίμα τους. Με τις λευκές νύχτες, τις 7, 9 ή 32 Κυριακές, με την εκ περιτροπής και με την μερική απασχόληση, φτιάχνουν ένα στρατό εργαζομένων που θα ικανοποιεί τις κάθε φορά ανάγκες τους για όλο και περισσότερο κέρδος.

Από την άλλη, οι εργαζόμενοι δουλεύουμε με ρυθμούς απάνθρωπους, σε πολλά πόστα ταυτόχρονα, χωρίς ξεκούραση, και με μισθούς που προφανώς δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μας, αλλά ούτε και τα ουσιώδη.

Η πείρα των αγώνων που έδωσαν οι εργαζόμενοι πριν από εμάς, δείχνουν πως όταν είμαστε αποφασισμένοι, οργανωμένοι, ταξικά προσανατολισμένοι μπορούμε να φρενάρουμε τις ορέξεις των αφεντικών μας, μπορούμε να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας.

Η λογική του τίποτα δεν γίνεται, του μικρότερου κακού μόνο ήττες μπορεί να μας φέρει. Έτσι μας θέλουν οι εργοδότες μας, με σκυμμένο το κεφάλι, φοβισμένους, ο καθένας μόνος του.

Σοβαρή ευθύνη έχουν οι δυνάμεις που συνθέτουν το Διοικητικό Συμβούλιο στο προεδρείο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), ξεπερνούν κάθε όριο τυχοδιωκτισμού αλλά και εκφυλισμού και απαξίωσης των μορφών πάλης του εργατικού κινήματος.

Τον Γενάρη, αρνήθηκαν με σθένος στο ΔΣ της Ομοσπονδίας οι παρατάξεις (ΜΕΤΑ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργία ενάντια στα τότε μέτρα και κυρίως ενάντια στο νόμο για τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, με το επιχείρημα πως δεν υπήρχε… αρκετός χρόνος για την προετοιμασία της, καλώντας ανοιχτά σε απεργοσπασία.

Ύστερα από ένα μήνα στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ αυτή η τακτική, αποτέλεσε θέση. Με εναλλάξ δηλώσεις από τις παρατάξεις που αποτελούν την πλειοψηφία στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ ανέφεραν για την απεργία γενικά πως “είναι μία μορφή πάλης που έχει φάει τα ψωμιά της”, “είναι αναχρονιστική, έχει φθίνουσα πορεία”, “δε συγκινεί τους εργαζόμενους” και αυτό τάχα εκφράζεται από την αναποτελεσματικότητα και τη μαζικότητα των απεργιών.

Βέβαια, η πιο βασική πλευρά  είναι το πλαίσιο πάλης με το οποίο καλούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν. Όλο αυτό το διάστημα έχουν υπονομεύσει όχι μόνο τους εργατικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων αλλά ακόμα και τις ίδιες αποφάσεις που οι ίδιοι παίρνουν, τα αιτήματα που λεκτικά και σε ανακοινώσεις βάζουν χωρίς να τα πιστεύουν.

Αφού κάτω από την πίεση, έστειλαν για τα μάτια του κόσμου, εξώδικο προς τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες εργοδοτικές ενώσεις, με βασικό αίτημα την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, μετά από λίγες μέρες κάθισαν, κρυφά από τους εργαζόμενους, στο ίδιο τραπέζι και υπέγραψαν από κοινού την επέκταση της ΕΓΣΕΕ, με τους ίδιους άθλιους όρους και μισθούς που ισχύουν ως σήμερα. Τέτοια απεργία θέλουν να κάνουν στις 30 Μάη. Καλούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν και να απεργήσουν στο όνομα της “ανταγωνιστικότητας”, “της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας”, να διαδηλώσουν δηλαδή με τα αιτήματα και το πλαίσιο των αφεντικών και της Κυβέρνησης. Και αυτό το ονομάζουν «εθνικό σχέδιο».

Όμως ο εκφυλισμός χτύπησε κόκκινο στην πρόταση που έκαναν για την «αγωνιστική απάντηση» της ΟΙΥΕ, μπροστά στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, με την ενεργοποίηση του νόμου Παπαδημητρίου (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που προβλέπει ανοιχτά μαγαζιά σε έξι συγκεκριμένες ζώνες, από το Μάιο στον Οκτώβρη.

Η πρόταση που έκαναν ήταν για απεργία διαρκείας, κάθε Κυριακή και για έξι μήνες, ξεκινώντας από μεθαύριο! Οι ίδιες οι δυνάμεις που την προτείνουν είναι οι πιο συνειδητοί απεργοσπάστες στους χώρους δουλειάς τους, δεν τολμούν ούτε να ψελλίσουν τη λέξη «αγώνας» μπροστά στη μεγαλοεργοδοσία.

Είναι αυτοί που έχουν ανοίξει την πόρτα του εκφυλισμού και της απαξίωσης των απεργιών και μετά κάνουν τάχα αναλύσεις για την αναποτελεσματικότητα τους.                                                                        Είναι αυτές οι δυνάμεις που οργανώνουν απεργίες χωρίς να απεργούν οι ίδιοι.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις που προκηρύσσουν απεργία χωρίς να έχει συζητηθεί πουθενά, χωρίς να πάρουν γνώμη από τα σωματεία εμποροϋπαλλήλων, χωρίς να έχουν κάνει έστω μία περιοδεία σε εργασιακό χώρο, χωρίς κανένα μέτρο για την οργάνωση της πάλης, την ενημέρωση, τη συσπείρωση δυνάμεων. Δηλαδή, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε η απεργία να είναι άμαζη, χωρίς επιτυχία.

Δρουν από κοινού και ενιαία μαζί με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, για το χτύπημα όχι μόνο των δικαιωμάτων μας, αλλά και των μέσων για να παλέψουμε για την υπεράσπισή τους.                             Γι’ αυτό και χτυπούν το δικαίωμα της απεργίας με μοιρασμένους ρόλους.                                Από τη μία η κυβέρνηση βάζει εμπόδια στην προκήρυξη της απεργίας και από την άλλη αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είτε με τοποθετήσεις είτε με τέτοιες τυχοδιωκτικές αποφάσεις απαξιώνουν, εκφυλίζουν αυτό το όπλο των εργαζομένων.

Αποδεικνύεται στην πράξη για μία ακόμη φορά ότι αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις δεν έχουν καμία σχέση με το εργατικό κίνημα,  με τη ζωή και τα προβλήματα των εργαζομένων, υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες και σχεδιασμούς της εργοδοσίας.

Καλούμε, τους χιλιάδες συναδέλφους εμποροϋπάλληλους, σε κάθε μικρό και μεγάλο  κατάστημα, στα super market, στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες σε κάθε γειτονιά και πόλη, να οργανώσουμε την πάλη μας με το δικό μας σχέδιο τις επόμενες μέρες Να χαράξουμε από κοινού σχέδιο που θα αφορά όχι μόνο την πάλη για την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας αλλά συνολικά την οργάνωση της πάλης για τις συλλογικές συμβάσεις, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα απλήρωτα ρεπό, την κακοπληρωμένη εργασία, ότι απασχολεί και καίει σήμερα τους χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους.

Χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων, οι αποφάσεις για απεργία και μάλιστα διαρκείας, χωρίς προετοιμασία, συλλογικές μαζικές διαδικασίες είναι κούφια λόγια.

Καλούμε τους συναδέλφους-εμποροϋπαλλήλους να μπουν μπροστά, με τη δική τους συμμετοχή και απόφαση σε κάθε χώρο δουλειάς, να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην Κυριακή αργία και στη νομοθετική κατοχύρωση της, αίτημα που οι εργοδοτικές ενώσεις-«σύμμαχοι» των δυνάμεων της πλειοψηφίας στην ΟΙΥΕ ούτε που θέλουν να ακούν.

Παλεύουμε για

 -Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας

 -7ωρο, 5μερο, 35ωρο για όλους τους εργαζόμενους

 -Όχι στον διαχωρισμό στους μισθούς ανάλογα με την ηλικία, αυξήσεις στους μισθούς μας

 -Υπογραφή κλαδικής ΣΕ με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας

  Δυναμώνουμε παντού τις εστίες αντίστασης!

             Συσπειρωνόμαστε και δυναμώνουμε το Σωματείο μας    

                   ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ

You May Also Like

ΠΑΜΕ webradio