Η 1η Μάη είναι η μέρα σύμβολο στον αγώνα των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι μέρα που τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους ηρωικούς αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ασίγαστη πάλη με το κεφάλαιο.
Την 1η ΜΑΗ τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες των εργατών του Σικάγο για να κατακτήσει η εργατική τάξη 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες μόρφωση, 8 ώρες ανάπαυση.
Η 1η Μάη δεν είναι αργία για να αποφασίσει η κυβέρνηση πότε θα τιμήσει η εργατική τάξη τους νεκρούς και τους αγώνες της. Είναι απεργία και γιορτάζεται με απόφαση των εργαζομένων.
135 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη πρωτομαγιά του Σικάγο για το 8ωρο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει νόμο για την καθιέρωση 10ωρης δουλειάς, με διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Οι δύο τουλάχιστον επιπλέον ώρες εργασίας δεν θα πληρώνονται αλλά υποτίθεται ότι θα δίνονται σε είδος (ρεπό) σε βάθος 6μήνου ή έτους. Η μεγαλοεργοδοσία θα έχει το ελεύθερο δηλαδή να κάνει τη ζωή των εργαζομένων λάστιχο, απογειώνοντας την εκμετάλλευση. Η 10ωρη δουλειά θα επιβάλλεται με την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας. Επιδιώκουν με την “ελεύθερη” όπως λένε συμφωνία μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, να σπάσουν τον πιο ισχυρό δεσμό που δένει τους εργαζόμενους με τα συνδικάτα. Και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε, τι σημαίνει ένας εργαζόμενος μόνος απέναντι στην εργοδοσία. Πόσο ευάλωτος και ανυπεράσπιστος είναι απέναντι σε κάθε αξίωση του εργοδότη. Ένα είναι σίγουρο, ότι η εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς θα μεγαλώσει κι άλλο. Η ζωή των εργαζομένων θα γίνει πραγματική κόλαση.
Τα αντεργατικά μέτρα όμως πάνε χέρι-χέρι με την καταστολή. Με τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νομό, στο στόχαστρο μπαίνει η συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα της ΑΠΕΡΓΙΑΣ. Απαιτούν την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, το τσάκισμα της κοινωνικής ασφάλισης!
Βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και ενώ στην χώρα μας μετράμε πάνω από 10.000 νεκρούς, εκατοντάδες στην Δράμα, η κυβέρνηση δεν έκανε ούτε τα αυτονόητα. Δεν πήρε μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, δεν έκανε μαζικές προσλήψεις υγειονομικών, δεν ενίσχυσε οικονομικά τα νοσοκομεία, δεν επίταξε τις ιδιωτικές δομές υγείας. Τα φόρτωσε όλα στην ατομική ευθύνη.
Εξακολουθούν να υπάρχουν οι σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στο Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του νομού.
Η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία των υγειονομικών δεν μπορούν να καλύψουν τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης.
Οι χώροι δουλειάς έχουν γίνει εστίες υπερματάδοσης της νόσου, τα υγειονομικά πρωτόκολλα προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε επιχείρησης, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες για την τήρηση των μέτρων. Δεκάδες είναι τα κρούσματα στα Σουπερ Μάρκετ, στις βιομηχανίες, στα μαρμαράδικα.
Τα μέτρα προστασίας στα σχολεία (προσλήψεις εκπαιδευτικών, καθαριστριών, περισσότερες αίθουσες για να μην στοιβάζονται οι μαθητές, παροχή δωρεάν μέσων ατομικής προστασίας, , επαναλαμβανόμενα τεστ με ευθύνη του κράτους και όχι η γελοιότητα της «αυτό διάγνωσης») αποτελούν πολυτέλεια.
Την ίδια στιγμή μοιράζει εκατομμύρια ευρώ σε τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές.
Διεκδικούμε:
• Άμεση στελέχωση του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας του Νομού μας. Με πλήρη λειτουργία όλων των κλινικών, των εξωτερικών ιατρείων και χειρουργείων. Καμία απόλυση επικουρικού προσωπικού και συμβασιούχων, μονιμοποίησή τους εδώ και τώρα. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας για τις ανάγκες της υγείας του λαού.
• Μέτρα για την απρόσκοπτη λειτουργία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης με μέτρα προστασίας για την υγεία μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών.
• Ουσιαστικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Να ενισχυθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Γιατρός εργασίας σε κάθε μεγάλο εργασιακό χώρο.
• Επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ σε όλους τους εργαζόμενους με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας – Επίσπευση των εμβολιασμών.
• Σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής με δικαιώματα. Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς και μείωση του εργάσιμου χρόνου. Όχι στην κατάργηση του 8ωρου. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.
• Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς εμπλοκή του κράτους και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων.
• Καμία περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών με πρόσχημα τον κορωνοϊό. Να μπει τέρμα στην αστυνομοκρατία και την κρατική καταστολή.
• Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα! Κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών. Το κράτος και οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν έχουν καμία δουλειά να παρεμβαίνουν στα συνδικάτα.