Απεργιακή συγκέντρωση 09:30 π.μ. στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, νέοι και νέες, εργαζόμενες μητέρες,
η επίθεση του κεφαλαίου στο ωράριο εργασίας των εμποροϋπαλλήλων, πάει πολλές δεκαετίες πίσω. Έκφραση αυτής της επίθεσης είναι και η προσπάθεια που ξετυλίχθηκε το 1977, από τους μεγαλοκαταστηματάρχες και την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Βασικοί στόχοι ήταν η αποδέσμευση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων από το ωράριο εργασίας των εμποροϋπαλλήλων και η εφαρμογή του ωρομισθίου.
Σήμερα, 40 χρόνια μετά, οι προσπάθειες των κυβερνήσεων και μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου, όχι μόνο δεν έχουν σταματήσει, αλλά συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση για πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου και κατάργηση της Κυριακής αργίας, αφού οι «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας» αφορούν το άνοιγμα των καταστημάτων και τις Κυριακές, συνδέονται με την οδηγία της ΕΕ (Έκθεση Σέρκας) για την εργάσιμη εβδομάδα των 7 ημερών και των 68 ωρών.
Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όντας δεσμευμένη απέναντι στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους στον κλάδο του εμπορίου, δεν θέλει να νομοθετήσει την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα για όλο τον χρόνο. Οι 7 Κυριακές τον χρόνο έγιναν 8, ενώ τα καταστήματα στις «τουριστικές περιοχές» ανοίγουν κάθε Κυριακή, όλο το καλοκαίρι.
Η γιγάντωση των πολυεθνικών και ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων οδηγεί παντού σε χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων και δεν επιτρέπεται να έχουμε την αυταπάτη της αναμονής της καλυτέρευσης της ζωής μας, αφού η ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων εξασφαλίζεται με την ένταση της δικής μας εκμετάλλευσης.
Η κατάργηση της Κυριακής αργίας δεν οδηγεί σε «τόνωση της αγοράς», δεν αυξάνει το εισόδημα εκατοντάδων απλήρωτων εμποροϋπαλλήλων, δεν «εξυπηρετεί τους καταναλωτές» που είμαστε εμείς οι υποαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, που έχουμε υποστεί τη φοροληστεία, τα χαράτσια, τη δραματική μείωση του εισοδήματος μας, και δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας αφού χιλιάδες είναι οι άνεργοι στον κλάδο μας, όπως χιλιάδες και οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, ωρομίσθιοι, με διάφορα προγράμματα τύπου Vaoucher.
Η ευελιξία στο ωράριο εργασίας των εργαζομένων που συνδυάζεται με το απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας του εμπορίου και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, βάζει στο στόχαστρο πρώτα και κύρια τη μητρότητα της γυναίκας εμποροϋπαλλήλου, τον ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου, το αναφαίρετο δικαίωμα του για προσωπική, κοινωνική, οικογενειακή ζωή, εξαντλεί σωματικά και ψυχικά τον εργαζόμενο. Παράλληλα μόνο δεινά έφερε και για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους που οδηγούνται στο λουκέτο κάτω από το δυσβάσταχτο ανταγωνισμό των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων του εμπορίου.
Υπερασπιζόμαστε την Κυριακή αργία ως τη μοναδική σταθερή ημέρα ανάπαυσης για τους εργαζόμενους, ως τη μοναδική σταθερή ημέρα οικογενειακής-κοινωνικής δράσης των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων.
Η πάλη των εργαζομένων με αίτημα «Κυριακή, υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα για όλο το χρόνο», είναι αναπόσπαστα δεμένη με την κατάργηση του ωρομίσθιου και της μερικής απασχόλησης και τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, ωράριο εργασίας για τους εργαζόμενους, 40ωρο-8ωρο-5θήμερο.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
στην αντίληψη: «Μήπως είναι πολυτέλεια να έχω ελεύθερο χρόνο, που θα τον αξιοποιώ σύμφωνα με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μου;», απαντάμε: Ο ελεύθερος χρόνος είναι δικαίωμά μας και δεν το διαπραγματευόμαστε.
Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να μας εξασφαλίσει τη δυνατότητα να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, με σταθερό ωράριο, αξιοπρεπείς μισθούς και εισοδήματα. Ώστε να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για την προσωπική, οικογενειακή μας ζωή, για τη συμμετοχή μας στην κοινωνική δράση, που αποτελεί στοιχείο για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας. Ο ελεύθερος χρόνος γίνεται πραγματικά δικός μας, χρήσιμος και δημιουργικός όταν βρισκόμαστε με αυτούς που μαζί τους έχουμε κοινά συμφέροντα, κοινά οράματα, κοινό βηματισμό στη δράση, στους αγώνες για ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.
Η κατάργηση της Κυριακής-αργίας οδηγεί χιλιάδες εργαζόμενους στην εξαθλίωση, με άμεσες επιπτώσεις στην υγεία τους, στην οικογενειακή, προσωπική, κοινωνική ζωή, στο δικαίωμα για ελεύθερο χρόνο και ξεκούραση.
Η Κυριακή αργία αποτελεί μια ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης και η κατάργηση της θα επιφέρει πολλαπλά χτυπήματα όχι μόνο στη ζωή των εργαζομένων στο εμπόριο, αλλά συνολικά της εργατικής οικογένειας, καθώς αποδιοργανώνει την κοινωνική, οικογενειακή και προσωπική ζωή τους. Μπαίνουν επιπλέον εμπόδια στη μητρότητα, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τις γυναίκες που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία στον κλάδο, τη νεολαία που μαθαίνει να δουλεύει από νωρίς χωρίς δικαιώματα, σε συνθήκες εντατικοποίησης και ελαστικότητας.
Από την άλλη πλευρά οι μεγαλέμποροι αυξάνουν τις πωλήσεις και τα κέρδη τους, μειώνουν το μισθολογικό κόστος, οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις γιγαντώνονται, ενώ οι μικροί φτωχοί έμποροι φυτοζωούν, πολλοί είναι αυτοί που δεν αντέχουν και βάζουν λουκέτο.
Για λόγους ανταγωνισμού, υπάρχουν διαφοροποιήσεις όσον αφορά το άνοιγμα των Κυριακών, π.χ. Σκλαβενίτης, ο οποίος ενισχύει δήθεν το κοινωνικό του προφίλ, ευελπιστώντας ότι θα του αποφέρει πελατεία. Οι διαφοροποιήσεις αυτές σε καμία περίπτωση δεν αφορά τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά εσωτερικές τους υποθέσεις και δεν πρέπει να μας μπερδεύουν.
Απαντάμε με οργάνωση κι αγώνα, μαζικοποίηση των ταξικών εργατικών σωματείων, στην αθλιότητα και τον τυχοδιωκτισμό του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως εκφράζεται και στην πλειοψηφία στην ΟΙΥΕ (ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), που κήρυξαν απεργία διαρκείας για τις Κυριακές που είναι ανοιχτά τα καταστήματα ενώ απουσιάζουν από τους χώρους δουλειάς,
Δεν κάνουμε βήμα πίσω, υπερασπιζόμαστε την απεργία, ως όπλο των εργαζομένων ενάντια σε μεγαλοεργοδοσία και κυβέρνηση, μακριά και έξω από τις διαδικασίες και τις άθλιες αποφάσεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που εκφυλίζουν την απεργία και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, τα δικά μας αιτήματα.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
✓ Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
✓ Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
✓ Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς με τη διάλυση των ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους.
✓ Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!
✓ Μέτρα υγείας ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
✓ Καθορισμός καθηκόντων και πόστων για κάθε εργαζόμενο, τήρηση των ρεπό και των διαλλειμάτων, κατάργηση των σπαστών ωραρίων των εργαζομένων σε καταστήματα που έχουν συνεχές ωράριο λειτουργίας.
✓ Δημιουργία δωρεάν προγραμμάτων και υποδομών για αθλητισμό, πολιτισμό, ψυχαγωγία για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Επέκταση του κοινωνικού τουρισμού, των παιδικών κατασκηνώσεων.
✓ Μέτρα στήριξης της εργαζόμενης μητέρας. Επίδομα τοκετού 1000 ευρώ, επέκταση της άδειας κυήσεως σε δύο μήνες πριν τον τοκετό και 6 μήνες μετά. Έναν χρόνο με αποδοχές στη μητέρα ή τον πατέρα. Άδειες για ασθένειες ή άλλες ανάγκες. Μεγαλύτερες άδειες για μονογονεικές οικογένειες.
Την Κυριακή αργία τη θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας, δεν τη χαρίζουμε,
απαιτούμε τώρα τη νομοθετική της κατοχύρωση!