Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων καλεί όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, στα μαγαζιά, άνεργους, σε συσπείρωση και δράση για τη δουλειά και τη ζωή που μας αξίζει!
Συνάδελφε, συναδέλφισσα,
Έχεις εμπειρία από τους χώρους δουλειάς, το δικό σου χώρο, για το αν τα μέτρα που παίρνονται τόσα χρόνια είναι για να εξυπηρετήσουν το συμφέρον του εργαζόμενου, αν όπως λένε «αντιμετωπίζουν την ανεργία», αν οι κακές εργασιακές συνθήκες, η περιστολή δικαιωμάτων είναι ζήτημα ενός «κακού επιχειρηματία» ή αυτή η κατάσταση είναι κανόνας… Έχεις δει επίσης τις συνθήκες που μπορούν να διαμορφωθούν και να βάλουν προϋποθέσεις για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση στους χώρους δουλειάς όταν οι εργαζόμενοι ενώνουν τη φωνή τους, τη δύναμή τους, όταν δυναμώνεις την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων και έχεις το ταξικό σου σωματείο στήριγμα, να παρεμβαίνει στον κλάδο και συνολικά στα ζητήματα που αντιμετωπίζεις.
Από τη μια πλευρά βλέπεις…
…ότι το 4ωρο και το 6ωρο έχει γίνει κανόνας σε μεγάλες αλυσίδες και σούπερ μάρκετ αλλά ταυτόχρονα σταθερά να σου ζητούν υπερωρίες, να αυξήσεις το ρυθμό της δουλειάς σου, να δουλέψεις Κυριακές, να φεύγεις όποια ώρα θέλει η εργοδοσία, ακόμα και τα μεσάνυκτα από τη δουλειά. Βγάζεις δουλειά για δύο αλλά ταυτόχρονα σου λένε ότι πρέπει να «γίνουν περικοπές», πρέπει να δουλέψεις πιο γρήγορα ή πρέπει να δεχτείς εκ περιτροπής εργασία για να μην χάσεις τη δουλειά σου. Η απελευθέρωση και η προέκταση του ωραρίου, η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, του 8ώρου, του σταθερού χρόνου εργασίας, το σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων εργασίας είναι η πολιτική που εξυπηρετεί τους μεγαλέμπορους, τα μονοπώλια. Την επέβαλλαν μέσα από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις και το έργο ολοκληρώνεται και από την τωρινή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αυτό είναι που εξυπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου στον κλάδο του εμπορίου. Από αυτήν την εκμετάλλευση αντλούν τα κέρδη τους και όχι από τις προσφορές τους στα ράφια… Και στη διαδικασία να κατακτήσει ο κάθε μεγαλέμπορος, το κάθε μονοπώλιο μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, έχουν τους ανταγωνισμούς τους, που κάποιες φορές τους οδηγούν ακόμα και να αλλάξουν τις επενδύσεις τους, να ανοίξουν ή να κλείσουν, να εξαγοράσουν ή να συγχωνεύσουν καταστήματα ή ολόκληρες αλυσίδες. Ακόμα και σ’ αυτή τη διαδικασία συσσωρεύουν πλούτο, με μόνα θύματα τους εργαζόμενους που πετιούνται στην ανεργία, απλήρωτοι, ανασφάλιστοι.
Λένε ότι η διεύρυνση του ωραρίου, οι Λευκές Νύχτες, οι Black Fridays είναι «ανάπτυξη». Λένε ότι «τελειώνουν τα δύσκολα», ότι φαίνεται «φως στο τούνελ» στο πλαίσιο μιας «δίκαιης ανάπτυξης». Όμως αυτό που εννοούν είναι «να σε κάψω Γιάννη – να σ’ αλείψω λάδι»… από τη μια να διογκώνουν τα κέρδη τους οι όμιλοι με τον δικό μας τον ιδρώτα, να μας ξεζουμίζουν με τους φόρους, τις περικοπές για να δώσουν ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο, ακόμα και για να θρέψουν τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια που μας δένουν πιο βαθιά με τις πολεμικές συγκρούσεις της περιοχής και από την άλλη να προσπαθούν να μας πείσουν να συμβιβαστούμε με τη φτώχεια, την ανέχεια, τα χαμηλά μεροκάματα, την ανεργία, το «κοινωνικό μέρισμα».
Από την άλλη πλευρά βλέπεις…
…ότι κάθε φορά που οι εργαζόμενοι διεκδικούν συλλογικά – ταξικά από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο ζήτημα, ασκούν πίεση, έχουν αποτελέσματα. Η Κυριακάτικη αργία, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, το 8ωρο, μια σειρά από δικαιώματα δε χαρίστηκαν από κανέναν εργοδότη, από καμιά κυβέρνηση! Ήταν κατακτήσεις των εργατών, που μέσα από κόπο, αίμα και μακρόχρονους αγώνες κατακτήθηκαν.
Κυβέρνηση και εργοδότες τρέμουν μπροστά στην οργάνωση των εργαζομένων, στην αποφασιστικότητά τους, στην δύναμη που έχουν στα χέρια τους. Γι’ αυτό τώρα έχουν βάλει στο μάτι τις συλλογικές οργανώσεις των εργατών, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και θέλουν να τις βάλουν σε μια γωνιά, να τις αποδυναμώσουν. Ξέρουν ότι δύναμη των εργαζομένων κρύβεται στην ενότητά τους και γι’ αυτό θέλουν να περιστείλουν το δικαίωμα στην απεργία, σε μια σειρά συνδικαλιστικές δράσεις.
Θέλουν να βάλουν νέα εμπόδια στην απεργία, στην οργάνωση μας, να επιβάλουν ακόμα μεγαλύτερη αναλυτική καταγραφή και παρακολούθηση των πρωτοπόρων εργαζόμενων με ηλεκτρονικό μητρώο από το αστικό κράτος, οικονομικό στραγγαλισμό των σωματείων για να μην μπορούν να αναπτύξουν δράση. Τα κάνουν αυτά για να τρομοκρατήσουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, να αισθάνονται ο καθένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία. Κι αυτό γιατί όταν συζητάμε μέσα στους εργασιακούς χώρους, όταν οργανωνόμαστε, όταν συμμετέχουμε στις διαδικασίες και τις αποφάσεις του σωματείου μας έχουμε καταφέρει να σταματήσουμε απολύσεις, να κερδίσουμε δεδουλευμένα, ένσημα και μια σειρά άλλα ζητήματα.
Μη ξεχνάς άλλωστε ότι η δύναμή των ταξικών μας σωματείων, όπως και η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, όταν απλώνεται γίνεται «ομπρέλα» για μια σειρά ζητήματα. Μέσα από την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να μπούμε ασπίδα για να μην κόβεται το ρεύμα σε λαϊκά νοικοκυριά, όπως κάναμε με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη ΔΕΗ, μπορούμε να δημιουργήσουμε Λαϊκό Φροντιστήριο για τις οικογένειες των συναδέλφων που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, όπως κάναμε στη Χαλκίδα πρόσφατα. Και μια σειρά ακόμα δράσεις και παρεμβάσεις, για το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ κα που μπορούν να δυναμώσουν όταν κάθε συνάδελφος συμμετέχει στο κλαδικό του σωματείο, στην Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας.
Συμμετέχουμε – δυναμώνουμε την Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, οργανώνουμε τη μαχητική – αγωνιστική μας απάντηση για την υπεράσπιση της δουλειάς και της ζωής μας στην απεργία στις 14 Δεκέμβρη, κόντρα σε κάθε μηχανισμό που μας θέλει αμίλητους και τρομοκρατημένους. Απαντάμε με δυνάμωμα της ΕΙΥΧ στους μηχανισμούς της εργοδοσίας που στήνουν σωματεία με διευθυντικά στελέχη, σωματεία που στις εκλογές τους εμφανίζουν εκατοντάδες ψηφίσαντες αλλά δεν βγάζουν ούτε καν μισή ανακοίνωση για τα προβλήματα των εργαζομένων στους χώρους.
Ενώνουμε την δράση μας με τους αυταπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους που πλήττονται επίσης από την απελευθέρωση του ωραρίου, την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, από τους ίδιους νόμους που τους τσακίζουν στην φορολογία και τους καλούμε σε συμπόρευση μπροστά στην απεργιακή μάχη.
Συζητάμε στους χώρους δουλειάς, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, μαζικά, μαχητικά, να δώσουμε απάντηση στα σχέδια τους. Οργανώνουμε την επιτυχία της Γενικής Απεργίας στις 14 Δεκέμβρη διεκδικώντας:
· Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας
· Κατάργηση όλων των νόμων που απελευθερώνουν το ωράριο
· ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ με κατάργηση της μερικής απασχόλησης.
· Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζόμενων, τις εργατικές διεκδικήσεις.
· Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
· Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων που οδηγούν τους αυτοαπασχολούμενους σε χρέη και λουκέτα και ένταξη τους στο αφορολόγητο όριο.