04/05/2018
Για τη χθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΙΥΕ
Οι δυνάμεις που συνθέτουν το Διοικητικό Συμβούλιο στο προεδρείο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ), ξεπέρασαν στη χθεσινή συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου, κάθε όριο τυχοδιωκτισμού αλλά και εκφυλισμού και απαξίωσης των μορφών πάλης του εργατικού κινήματος.
Πρώτα κάλεσαν το ΔΣ της Ομοσπονδίας να πάρει απόφαση για συμμετοχή στην απεργία της ΓΣΕΕ στις 30 Μάη, μία απεργία που προκηρύχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα μέσω δηλώσεων και συνεντεύξεων τύπου χωρίς να υπάρχει απόφαση, χωρίς καν να έχει προηγηθεί συνεδρίαση των συλλογικών οργάνων της τριτοβάθμιας οργάνωσης.
Απόφαση, δηλαδή, στη γυάλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού μακριά από τους εργαζόμενους. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη όπως αποτυπώνεται σε κάθε κινητοποίηση, όπως και την 1η Μάη, όπου η συγκέντρωσή τους ήταν μια θλιβερή σύσκεψη λιγοστών εργατοπατέρων.
Τον Γενάρη, αρνήθηκαν με σθένος στο ΔΣ της Ομοσπονδίας οι παρατάξεις (ΜΕΤΑ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργία ενάντια στα τότε μέτρα και κυρίως ενάντια στο νόμο για τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, με το επιχείρημα πως δεν υπήρχε… αρκετός χρόνος για την προετοιμασία της, καλώντας ανοιχτά σε απεργοσπασία.
Ύστερα από ένα μήνα στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ αυτή η τακτική, αποτέλεσε θέση. Με εναλλάξ δηλώσεις από τις παρατάξεις που αποτελούν την πλειοψηφία στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ ανέφεραν για την απεργία γενικά πως “είναι μία μορφή πάλης που έχει φάει τα ψωμιά της”, “είναι αναχρονιστική, έχει φθίνουσα πορεία”, “δε συγκινεί τους εργαζόμενους” και αυτό τάχα εκφράζεται από την αναποτελεσματικότητα και τη μαζικότητα των απεργιών.
Βέβαια, η πιο βασική πλευρά είναι το πλαίσιο πάλης με το οποίο καλούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν. Όλο αυτό το διάστημα έχουν υπονομεύσει όχι μόνο τους εργατικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων αλλά ακόμα και τις ίδιες αποφάσεις που οι ίδιοι παίρνουν, τα αιτήματα που λεκτικά και σε ανακοινώσεις βάζουν χωρίς να τα πιστεύουν.
Αφού κάτω από την πίεση, έστειλαν για τα μάτια του κόσμου, εξώδικο προς τον ΣΕΒ και τις υπόλοιπες εργοδοτικές ενώσεις, με βασικό αίτημα την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, μετά από λίγες μέρες κάθισαν, κρυφά από τους εργαζόμενους, στο ίδιο τραπέζι και υπέγραψαν από κοινού την επέκταση της ΕΓΣΕΕ, με τους ίδιους άθλιους όρους και μισθούς που ισχύουν ως σήμερα. Τέτοια απεργία θέλουν να κάνουν στις 30 Μάη. Καλούν τους εργαζόμενους να αγωνιστούν και να απεργήσουν στο όνομα της “ανταγωνιστικότητας”, “της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας”, να διαδηλώσουν δηλαδή με τα αιτήματα και το πλαίσιο των αφεντικών και της Κυβέρνησης. Και αυτό το ονομάζουν «εθνικό σχέδιο».
Όμως ο εκφυλισμός χτύπησε κόκκινο στην πρόταση που έκαναν για την «αγωνιστική απάντηση» της ΟΙΥΕ, μπροστά στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, με την ενεργοποίηση του νόμου Παπαδημητρίου (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που προβλέπει ανοιχτά μαγαζιά σε έξι συγκεκριμένες ζώνες, από το Μάιο στον Οκτώβρη.
Η πρόταση που έκαναν ήταν για απεργία διαρκείας, κάθε Κυριακή και για έξι μήνες, ξεκινώντας από μεθαύριο! Οι ίδιες οι δυνάμεις που την προτείνουν είναι οι πιο συνειδητοί απεργοσπάστες στους χώρους δουλειάς τους, δεν τολμούν ούτε να ψελλίσουν τη λέξη «αγώνας» μπροστά στη μεγαλοεργοδοσία.
Είναι αυτοί που έχουν ανοίξει την πόρτα του εκφυλισμού και της απαξίωσης των απεργιών και μετά κάνουν τάχα αναλύσεις για την αναποτελεσματικότητα τους. Είναι αυτές οι δυνάμεις που οργανώνουν απεργίες χωρίς να απεργούν οι ίδιοι.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που προκηρύσσουν απεργία χωρίς να έχει συζητηθεί πουθενά, χωρίς να πάρουν γνώμη από τα σωματεία εμποροϋπαλλήλων, χωρίς να έχουν κάνει έστω μία περιοδεία σε εργασιακό χώρο, χωρίς κανένα μέτρο για την οργάνωση της πάλης, την ενημέρωση, τη συσπείρωση δυνάμεων. Δηλαδή, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε η απεργία να είναι άμαζη, χωρίς επιτυχία.
Δρουν από κοινού και ενιαία μαζί με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, για το χτύπημα όχι μόνο των δικαιωμάτων μας, αλλά και των μέσων για να παλέψουμε για την υπεράσπισή τους. Γι’ αυτό και χτυπούν το δικαίωμα της απεργίας με μοιρασμένους ρόλους. Από τη μία η κυβέρνηση βάζει εμπόδια στην προκήρυξη της απεργίας και από την άλλη αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είτε με τοποθετήσεις είτε με τέτοιες τυχοδιωκτικές αποφάσεις απαξιώνουν, εκφυλίζουν αυτό το όπλο των εργαζομένων.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποχώρησαν από τη συνεδρίαση του ΔΣ, αφού πρώτα τοποθετήθηκαν και κατήγγειλαν τις παραπάνω απαράδεκτες μεθοδεύσεις. Αποδεικνύεται στην πράξη για μία ακόμη φορά ότι αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις δεν έχουν καμία σχέση με το εργατικό κίνημα, με τη ζωή και τα προβλήματα των εργαζομένων, υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες και σχεδιασμούς της εργοδοσίας.
Καλούμε, τους χιλιάδες συναδέλφους εμποροϋπάλληλους, σε κάθε μικρό και μεγάλο κατάστημα, στα super market, στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες σε κάθε γειτονιά και πόλη, να οργανώσουμε την πάλη μας με το δικό μας σχέδιο τις επόμενες μέρες. Παίρνουμε την πρωτοβουλία για συντονισμό και συσκέψεις όλων των σωματείων.
Να χαράξουμε από κοινού σχέδιο που θα αφορά όχι μόνο την πάλη για την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας αλλά συνολικά την οργάνωση της πάλης για τις συλλογικές συμβάσεις, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα απλήρωτα ρεπό, την κακοπληρωμένη εργασία, ότι απασχολεί και καίει σήμερα τους χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους.
Χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων, οι αποφάσεις για απεργία και μάλιστα διαρκείας, χωρίς προετοιμασία, συλλογικές μαζικές διαδικασίες είναι κούφια λόγια.
Καλούμε τους συναδέλφους-εμποροϋπαλλήλους να μπουν μπροστά, με τη δική τους συμμετοχή και απόφαση σε κάθε χώρο δουλειάς, να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην Κυριακή αργία και στη νομοθετική κατοχύρωση της, αίτημα που οι εργοδοτικές ενώσεις-«σύμμαχοι» των δυνάμεων της πλειοψηφίας στην ΟΙΥΕ ούτε που θέλουν να ακούν.
Δυναμώνουμε παντού τις εστίες αντίστασης! Οργανώνουμε τους συναδέλφους! Ξεκινώντας από μεθαύριο 6/5, θα βρισκόμαστε με τις ανακοινώσεις των σωματείων μας σε δεκάδες χώρους δουλειάς, βάζοντας τη βάση για τη συνέχεια.
