Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, νέοι και νέες, εργαζόμενες μητέρες
Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο σήμερα μπορούμε να δούμε πιο καθαρά τι σημαίνει “ανάπτυξη”. Είναι οι συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουμε, αλλά και η πραγματικότητα έξω από τη δουλειά. Ανάπτυξη για τους εργαζόμενους είναι ο μισθός των 400 και 500 ευρώ, η πληρωμήμε “tickets”. Ανάπτυξη για τους εργαζόμενους είναι οι επιπλήξεις και απειλές για τους στόχους, η τεράστια πίεση για να πιαστούν οι στόχοι.Ανάπτυξη για τους εργαζόμενους είναι τα ατέλειωτα “σπαστά” και οι υπερωρίες ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης, η δουλειά τις Κυριακές, τα απλήρωτα ρεπό. Ανάπτυξη για τους εργαζόμενους είναι οι 2μηνες κι 6μηνες συμβάσεις, τα 4ωρα και 6ωρα, τα 6ήμερα. Γιατί ανάπτυξη σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη για τα αφεντικά, πιο σκληρή εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους. Μετά τις θυσίες «για να βγούμε από τη κρίση», έρχονται οι «θυσίες για να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις».
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι βασική τομή στον εργασιακό μεσαίωνα που δημιουργούν. Είναι νομοθετημένη από όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι 7 Κυριακές τον χρόνο έγιναν 8, ενώ τα καταστήματα στις «τουριστικές περιοχές» ανοίγουν κάθε Κυριακή, όλο το καλοκαίρι. Το ελαστικό ωράριο είναι απόφαση της ΕΕ κι εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη-μέλη της, είτε έχουν μνημόνια είτε όχι. Στόχο έχει τα μεγαλύτερα κέρδη των μεγάλων εμπορικών ομιλών, σε βάρος των εργαζομένων που μπορούν να καλεστούν ακόμα και σε 12ημερη συνεχόμενη εργασία χωρίς μέρα ανάπαυσης. Ταυτόχρονα η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων συμβάλλει στη συγκέντρωση της πίτας της αγοράς σε λιγότερα χέρια, αφού οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροέμποροι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια του κλάδου.
Ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων στο Εμπόριο δεν προλαβαίνει ούτε να ξεκουραστεί, να αναπληρώσει τις δυνάμεις του, να ανταποκριθεί στις κοινωνικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις. Οι γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, με δυσκολία προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά. Η καθημερινότητα είναι γεμάτη με τρέξιμο από γιαγιά σε γιαγιά γιατί δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε κρατική μέριμνα. Κράτος κι εργοδοσία θέλουν να διαγράψουν από τη μνήμη μας ότι υπήρχαν δικαιώματα που ήταν κατοχυρωμένα για δεκαετίες. Θέλουν να ξεχάσουμε ότι ζούμε στο 2018, όπου η τεχνολογία και οι ικανότητες των εργαζομένων καλπάζουν, αλλά η ζωή μας γίνεται χειρότερη.
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ – ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΜΑΣ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΤΗ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
Κατάργηση των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων των μνημονίων που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, μειώνουν τους μισθούς με τη διάλυση των ΣΣΕ για τους εμποροϋπάλληλους.
Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!