(από την κινητοποίηση έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών)
Σας καλούμε σε αγώνα! Καλούμε όλα τα σωματεία των σχολικών καθαριστριών σε συντονισμό και δράση! Να πάρουν μέτρα ενημέρωσης στους χώρους ευθύνης τους, να προχωρήσουν σε γενικές συνελεύσεις. Συλλογικά να απαντήσουμε στην επίθεση και την κοροϊδία της κυβέρνησης.
Με οργάνωση και συντονισμό να προετοιμάσουμε το επόμενο αγωνιστικό βήμα! Μαζί με τους συλλόγους γονέων, τους συλλόγους δασκάλων, τους μαθητές σε κοινό μέτωπο για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία!
Σήμερα το πρωί προχωρήσαμε μαζί με την επιτροπή αγώνα σχολικών καθαριστριών της Αθήνας, σε κινητοποίηση στο Υπουργείο Εσωτερικών, με κύριο αίτημα τη μονιμοποίηση των χιλιάδων συναδέλφων στα σχολεία όλης της χώρας, το δικαίωμα μας στη σταθερή και μόνιμη εργασία. Την κινητοποίηση μας στήριξαν με ψηφίσματα αλλά και με φυσική παρουσία σύλλογοι εκπαιδευτικών/δασκάλων, το συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών (ΑΣΓΜΕ) μαζί με συλλόγους γονέων.
Ακολούθησε συνάντηση με τον Υπουργό Εσωτερικών κ.Θεοδωρικάκο. Δυστυχώς για άλλη μία φορά γίναμε μάρτυρες μιας πολιτικής που μας θέλει ομήρους. Ο υπουργός εσωτερικών επικαλέσθηκε όσα έχουν επικαλεστεί όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Αναφέρθηκε σε συνταγματικά κωλύματα που δεν επιτρέπουν τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων καθώς αυτή αντίκειται σε διατάξεις που υποτίθεται καταπολεμούν το “πελατειακό κράτος”.
Αναρωτιόμαστε ειλικρινά. Η διαρκής ομηρία μας με συνεχείς συμβάσεις σε έναν τόσο νευραλγικό χώρο όπως είναι τα σχολεία, ορίζεται ως μη πελατειακή σχέση; Δηλαδή το αίτημα μας για μονιμοποίηση όταν εργαζόμαστε τόσα πολλά χρόνια μέσα στα σχολεία, όταν πολλές από εμάς είναι άνω των 50 ετών, ορίζεται ως πελατειακή σχέση;
Είναι προκλητική η δικαιολογία που ακούμε τόσα χρόνια, όταν βρέξει-χιονίσει, με πανδημία ή χωρίς, και κάθε μέρα, χωρίς ρεπό και άδειες, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα βρίσκονται στα σχολεία.
Η πανδημία ανέδειξε το ρόλο και την ευθύνη των εργαζομένων στην καθαριότητα. Μπορεί ο πρωθυπουργός στα διαγγέλματα να μας ονομάζει “ήρωες” και να μας σηκώνει το μπόι αλλά δεν έχουμε ανάγκη από καλά λόγια. Την αναγνώριση της δουλειάς μας, τη βλέπουμε στην πράξη και στα μάτια των μαθητών και των γονιών, των εκπαιδευτικών.
Είμαστε οι εργαζόμενοι που έχουμε το βαρύ καθήκον και την ευθύνη της καθαριότητας και της υγιεινής των σχολείων. Αυτή η ευθύνη σε συνθήκες πανδημίας και πρωτοφανούς έντασης των μέτρων καθαριότητας και υγιεινής μεγάλωσε. Αναγνωρίστηκε από πολύ περισσότερο κόσμο, από γονείς και εκπαιδευτικούς, η εργασία μας.
Για την κυβέρνηση τα καλά λόγια σταματούν όταν αρχίζουμε και διεκδικούμε το προφανές, το αυτονόητο. Γι’ αυτούς αποτελούμε ένα διαρκές κόστος. Στη σημερινή μας κινητοποίηση συναντήσαμε τοίχο όσον αφορά το βασικό αίτημα πού είναι η μονιμοποίηση μας. Ένα δίκαιο αίτημα που πλέον ακούγεται από περισσότερα στόματα, αλλά για την κυβέρνηση είναι αγκάθι.
Ο υπουργός απαντώντας στο ζήτημα της συνεχούς υποχρηματοδότησης της παιδείας και για τα στεγνά ταμεία των σχολικών επιτροπών, για τα μεγάλα κενά που υπάρχουν στην καθαριότητα και την κάλυψη των χιλιάδων σχολικών αιθουσών, πέταξε το μπαλάκι στους Δήμους και μας ζήτησε να ελέγξουμε (!!!) που πάνε τα χρήματα της κυβέρνησης.
Εμείς δεν είμαστε λογιστές ούτε ψάχνουμε τα σκάνδαλα, ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να γινόμαστε σουλατσαδόροι ανάμεσα στο υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Παιδείας, τους εκατοντάδες Δήμους της χώρας. Ζητάμε απλά το δικαίωμα μας στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Δε μας αξίζει να γινόμαστε μπαλάκι στα υπουργεία της κυβέρνησης και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Απέναντι μας έχουμε συνολικά μια διαχρονική επίθεση και κοροϊδία, μια πολιτική που στραπατσάρει τα δίκαια αιτήματα μας.
Είμαστε οι εργαζόμενοι που σε συνθήκες πανδημίας κληθήκαμε κατά παράβαση των συμβάσεων μας να δουλέψουμε χωρίς ωράριο, χωρίς μέσα προστασίας, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς να έχουμε το δικαίωμα της άδειας του ειδικού σκοπού σε διάφορους χώρους των Δήμων, σε πεζοδρόμια και πλατείες.
Είμαστε εργαζόμενοι που κάνουμε 2 και 3 δουλειές για να συμπληρώνουμε το πενιχρό εισόδημα μας. Οι Δήμοι και η κυβέρνηση μας τραβολογούν να δουλεύουμε χωρίς συγκεκριμένο ωράριο ή αυξάνοντας μας τις ώρες πρωί-απόγευμα με τον ίδιο μισθό, χωρίς να λογαριάζουν τη ζωή μας, τον προγραμματισμό μας. Μας θέλουν απίκο στα σχολεία αλλά όχι με αξιοπρεπείς μισθούς, όχι μόνιμες. Είμαστε οι εργαζόμενοι που δεν γνωρίζουμε κάθε χρόνο αν θα έχουμε δουλειά!
Σήμερα μάθαμε επίσης πως παρά τις μεγάλες κουβέντες για τα μέτρα προστασίας μπροστά στο άνοιγμα των σχολείων, δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορετική-ιδιαίτερη κατεύθυνση όσον αφορά τις απολυμάνσεις, ότι δε χρειάζονται πιο ειδικές απολυμάνσεις, δηλαδή ο καθαρισμός να συνεχίσει όπως γίνεται ως σήμερα.
Η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας να αναλάβουν τώρα την ευθύνη τους. Έστω και τώρα να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων, που είναι και πάγια αιτήματα εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών.
– Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων καθαριστών-καθαριστριών χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
– Κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που περιλαμβάνονται στις ΠΝΠ.
– Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας για ασφαλή και καθαρά σχολεία.
– Να μην τολμήσουν να φέρουν εργολαβικά δουλεμπορικά συνεργεία στα σχολεία.
– Αυξημένα μέτρα ατομικής προστασίας όλης της σχολικής κοινότητας με έκτακτη οικονομική ενίσχυση των σχολικών επιτροπών.
Κανένας εργαζόμενος μόνος του!
Κανένας εργαζόμενος χωρίς εργασιακά δικαιώματα!
Κανένας εργαζόμενος χωρίς ατομικά μέσα προστασίας.
Μόνιμη δουλειά σε όλα τα σχολεία, με χειροκροτήματα δε βγαίνει η πανδημία!