1η ΜΑΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!
ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ- ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ!
Συναδέλφισσα-συνάδελφε
Από τις πρώτες κιολας μέρες της πανδημίας η κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία προετοιμάζουν την «επόμενη μέρα», προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρίση «όλοι μαζί, με ομοψυχία». Στην ουσία αυτό που προετοιμάζουν είναι για άλλη μια φορά τα σπασμένα της κρίσης που έρχεται να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι, ο λαός! Αξιοποιούν τα περιοριστικά μέτρα και την αντικειμενική ανασφάλεια που νοιώθουν οι εργαζόμενοι, για να προχωρήσουν σε τσάκισμα των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν παραμείνει.
Αλήθεια ποια ευπαθή ή ευάλωτη κοινωνικά ομάδα στηρίζουν όταν δίνουν το πράσινο φως στην εργοδοσία να καταβάλει το δώρο του Πάσχα (αυτά που εμείς έχουμε δουλέψει) μέχρι τον Ιούνιο, να εφαρμόζει την εκ περιτροπής εργασία, να κάνει λάστιχο τα ωράρια, να αναστέλλουν συμβάσεις, να απολύουν εν μια νυκτί εκατοντάδες συναδέλφους, να μας φορτώνουν με απλήρωτες υπερωρίες, να τσακίζουν όποιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας έχουν παραμείνει; Προφανώς τις ίδιες ευπαθείς ομάδες που εν μέσω πανδημίας έχουν μπουκώσει με δωράκια εκατομμυρίων για να αντιμετωπίσουν τις ζημιές τους: τους εφοπλιστές, καναλάρχες, κλινικάρχες και άλλους «αναξιοπαθούντες»…
Συνάδελφοι έχουμε πείρα.
Ξέρουμε από την δεκάχρονη κρίση που βγήκαμε ότι όταν ακούμε για «δύσκολη επόμενη μέρα», για «στήριξη της οικονομίας», για «ομοψυχία» και για «έκτακτα μέτρα» (που γίνονται μόνιμα), ο στόχος είμαστε εμείς και τα δικαιώματά μας.
Σχεδιάζουν για την «επόμενη μέρα», να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Θέλουν να αποδεχτούμε να ξαναπληρώσουμε «το μάρμαρο», με νέες θυσίες, με ανεργία, με κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης βραχείας διάρκειας, με μεγαλύτερη συμπίεση των μισθών, με διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, με τη γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, με το χτύπημα της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης και δράσης.
Πληρώσαμε την ανάπτυξή τους, πληρώσαμε και την κρίση τους. Δεν δεχόμαστε να ξαναπληρώσουμε τα σπασμένα! Δεν παραδίδουμε τα δικαιώματα, τη ζωή μας!
Η μόνη διέξοδος για να βγει ο εργαζόμενος λαός όρθιος από την πανδημία και την κρίση είναι ο δρόμος της οργανωμένης αντεπίθεσης!
Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο μας,
αντιμετωπίζουμε ενωμένοι, με αλληλεγγύη τη νέα επίθεση που μας ετοιμάζουν.