Το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Φθιώτιδος, υπηρετώντας το σκοπό του και με στόχο την ενημέρωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων του κλάδου, ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λαμίας και καταδικάζει το νομοσχέδιο «χουντικής κοπής» που προετοιμάζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με τους εργοδότες μεγαλοεπιχειρηματίες.
Θέλουν να μην κουνιέται φύλλο στους χώρους δουλειάς, θέλουν σιγή νεκροταφείου και να μην σηκώνουμε κεφάλι ενώ αυτοί θα πατάνε σαν οδοστρωτήρας τα ήδη ξηλωμένα δικαιώματά μας! Συνεχίζουν πάνω στο στρωμένο έδαφος από τον ΣΥΡΙΖΑ και αυξάνουν την καταστολή, θέλουν να βάλουν στο γύψο και το δικαίωμα στην διαδήλωση, στη συνολική και από συλλογικές διαδικασίες διεκδίκηση! Ποινικοποιούν την αντίσταση του λαού και των εργαζομένων, σε μια περίοδο που πάνε να φορτώσουν τα βάρη της οικονομικής τους κρίσης πάνω μας για άλλη μια φορά, με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού.
Το “νομοσχέδιο”, αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971(!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.
Τους το δηλώνουμε: ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!
Θα μας βρουν ξανά μπροστά τους, στους χώρους δουλειάς, στις μαζικές συνελεύσεις, στην οργάνωση του αγώνα! Τους θυμίζουμε ότι όπως δεν κατάφεραν να κλείσουν το στόμα των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα super market, των εκπαιδευτικών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, όλων των εργαζομένων και συνολικά του λαού μας κατά τη διάρκεια της καραντίνας, έτσι και δεν θα επιτρέψουμε να νομιμοποιήσουν ούτε τα κέρδη τους σε βάρος της δικής μας φτώχειας, αλλά ούτε και την τρομοκρατία σε βάρος της φωνής μας, της φωνής των πολλών! Η διεκδίκηση με όποια μορφή και αν επιλέξουμε οι εργαζόμενοι είναι βασικό δημοκρατικό μας δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες, τους ίδιους και μεγαλύτερους αν χρειαστεί θα αναπτύξουμε το επόμενο διάστημα.